عسل و ديابت

رسول اكرم فرموده است : « هرگز از نوشيدن عسل امتناع نورزيد .»

دكتر فرانك قهرمان پور پژوهشگر ايراني در مورد عسل و ديابت چنين مي نويسد :

بسياري از بيماران ديابتي در مورد ضرر و يا نفع عسل در مورد بيماري ديابت سوال مي كنند

در جواب اين گونه بيماران بايد گفت كه در مورد ديابت شيرين مصرف عسل همان قدر مضر است

كه مصرف قند معمولي ضرر دارد ولي با در نظر گرفتن مطلبي كه در مورد فروكتوز ذكر شد مي توان عسل را جايگزين مقدار قندي نمود

كه براي بيمار مجاز مي باشد و بايد توجه داشت كه مصرف عسل به عنوان قند اضافي بر آنچه كه در رژيم آنها پيش بيني شده مجاز نيست .

عسل و ديابت

« داويدوف پزشك روسي در اين باره مي نويسد :

عسل طبيعي براي بيماران ديابت ضروري است ، علاوه بر اينكه ماده شيرين و خوشمزه است

اگر به رژيم غذايي آنها اضافه شود بهتر مي تواند نيازهاي قندي آنها را برآورده كند تا اينكه به مواد قندي زيان آور روي مي آورند . »

دكتر نائوم يوريش پزشك روسي بيماران خود را به خوردن عسل ( به ويژه عسل غني شده با ويتامين )

كه در انستيتو تحقيقاتي ويتامين در مسكو توليد مي شود توصيه مي نمايد .

عسل ارزش سودمند خود را در درمان بيماري ديابت ثابت كرده است .

نكته مهم : كربوهيدرات ها با ماده ي قندي بالا ( قند، شكر سفيد و شكر تصفيه شده ) ترشح انسولين را بيش از همه تحريك مي كنند ،

ولي كربوهيدرات ها با مواد قندي پايين ( قند ميوه ها و عسل ) ترشح كمتر انسولين را موجب مي شوند .

اخطار : آيا مي دانيد جهان پزشكي هنوز علت ديابت را نشناخته و درمان قطعي براي آن ندارد .

پس به هوش باشيد چون خطر در كمين شماست .

اگر مي خواهيد بر ديابت چيره شويد بايد اطلاع كافي از آن داشته باشيد

و مراقب سلامتي خود باشيد .

عسل و كليه

حضرت محمد فرمودند : « هر كس مي خواهد شفا پيدا كند بايد صبح ناشتا عسل را با آب باران مخلوط كرده و بنوشد . »

نيوهول محقق روسي در سال 1813 به اين نتيجه رسيد كه در بيماران كليوي عسل بهترين ضدعفوني كننده

مجاري ادرار به شمار مي آيد

و آن پادزهر خوبي براي سموم مختلف مي باشد .

اگر مخلوط با آب باران يا آب مقطر تغذيه شود باعث زياد شدن ادرار ، رفع تشنگي و خرد شدن سنگ هاي كليه و مثانه مي گردد .

در كتاب هاي مختلف پزشكي راجع به اثر عسل در بيماري هاي كليوي اشاره شده است و آن را به ويژه در كاهش شدت درد توصيه مي كنند و

علت آن اين است كه در عسل حاوي مقدار ناچيزي پروتئين است و تقريبا فاقد نمك مي باشد . اين دو ماده نقش مخالفي در عوارض كليوي دارند .

عسل را با خيسانده گياهان دارويي مي خورند .

پزشكان عسل را با جوشانده نسترن ، با عصاره ترب سياه و در مورد رفع سنگ كليه

مصرف عسل را با روغن زيتون و آبليمو سه بار در روز توصيه مي كنند .

عسل و كليه

قند هاي موجود در عسل بيشتر از نمك تغذيه شده ، ورم هاي فيستولي لوله هاي ادراري را از بين مي برد .

پژوهشگران معتقدند كه عسل مستقيما ادرار را زياد مي كند و با تغذيه 100 گرم و سپس

50 گرم عسل در روز رنگ ادرار روشن مي شود و

باسيل ها از بين مي روند و عسل تيره را بيشتر سفارش مي كنند .

اگر چه عسل را به عنوان وسيله پيشگيري در بيماري هاي كليوي توصيه مي كنند

با وجود اين لازم است كه از لحاظ مقدار با نظر و تجويز پزشك مصرف شود .

عسل و كبد

عسل براي درمان بيماري هاي كبد نيز مفيد بوده و اثر آن به علت تركيبات شيميايي و بيولوژي آن است .

ثابت شده است كه عسل علاوه بر اينكه خوراك سلول هاي انساج است بر ذخاير گليكوژن مي افزايد

و عمل سوخت و ساز نسوج را تشديد مي كند .

با در نظر گرفتن اين حقيقت كه كبد سموم باكتري ها را خنثي مي كند

و گليكوژن عامل اصلي مبارزه با سموم باكتري هاست مي توان به اهميت عسل در افزودن قدرت كبد در مبارزه با ميكروب ها پي برد .

به همين سبب است در درمان هاي باليني از عسل كه حاوي مقدار قابل توجهي گلوكز است

به روش تزريق وريدي در بدن انسان استفاده مي كنند .

شرمن بيماران گوناگوني را كه دچار نارسايي كبدي بوده اند با تزريق عسل درمان كرده و يك بيمار يرقاني را بهبود كامل بخشيده است

و يك مورد خونريزي كبدي و افزايش وزن در بيماران مربوطه ديده است .

عسل و كبد

در سال 1965 دكتر دان والتر استامبوليو پزشك بيماري هاي عفوني بيمارستان بخارست و

همكاران بر اساس مشاهدات باليني خود گزارشي در مورد اثر ،

عسل ، گرده گل و ژله رويال در رژيم غذايي بيماراني كه از بيماري هاي گوناگون كبدي رنج مي برند ارائه دادند .

به عقيده آنها عسل به ويژه آميخته با گرده گل و ژله رويال ،

وسيله درماني سودمندي در درمان بيماري هاي گوناگون كبدي است .

آنها به بيماراني كه پس از بهبود يافتن از بيمارستان مرخص مي شوند توصيه مي كنند كه هر روز صبحانه حدود 50 گرم عسل ،

يك قاشق قهوه خوري ژله رويال و بعد از ظهر يك قاشق چاي خوري عسل با مقدار برابر گرده ميل نمايند .

عسل در درمان ضعف اعصاب

حضرت محمد فرمودند : « كه خوردن عسل ، استعمال بوي خوش ، سواركاري و نگاه كردن به سبزه نشاط آور است . »

مي دانيم كه مردم مدت ها به طور معمول عسل را از نظر بهبود بخشي از دستگاه عصبي مصرف مي كردند .

حتي مشاهدات باليني هم ثابت كرده است كه عسل براي اعصاب مفيد مي باشد .

پروفسور بوگولپوف و كيسلوا بيمار مبتلا به داءالرقص  ( انقباض هاي تشنج آور ماهيچه ها ) را با مصرف عسل تحت معالجه قرار دادند

و بعد از سه هفته درمان ( بدون استفاده از تجويز داروهاي ديگر ) نتايج به دست آمده بسيار خوب بود .

عسل در درمان ضعف اعصاب

خواب بيماران طبيعي شد ، ديگر سردردي وجود نداشت ، حالت ناتواني و عصبي در بيماران كاهش يافت و بيماران نيرو گرفتند .

در مورد برخي بيماري هاي دستگاه عصبي مركزي ، مي توان عسل غني شده

از ويتامين را توصيه كرد كه حاوي اسيد گلوتاميك هستند .

اگر چه مزه اش ناخوشايند و قي آور است در صورتي كه با عسل مخلوط شود اثر نامطلوب آن از بين خواهد رفت

و اثر درماني آن عسل نيز كه با اسيد مذكور مخلوط شده موثرتر و سودمندتر خواهد بود .

عسل و حافظه

رسول اكرم فرمودند : « عسل مايعي است كه به قوه حافظه كمك مي كند ،

هركس كه مي خواهد حافظه اش زياد شود بايد عسل بخورد .»

دانشمندان آمريكايي به تازگي دست به آزمايش هاي جالبي زده اند ،

آنها در يك نوبت به افراد مسن از نوشابه هايي كه با گلوكز شيرين شده بود و

در نوبت ديگر از نوشابه هايي كه با ساخارين شيرين شده بودند ، استفاده كردند .

اين محققان براي آزمايش هاي حافظه اين افراد يكسري تست هاي رواني درباره حافظه ،

به آنها محلول كردند و به وسيله اين تست ها پارامترهاي حافظه آنها را اندازه گيري كردند .

نتيجه اين آزمايش ها معلوم كرد هنگامي كه افراد به جاي نوشابه هاي ساخاريني از نوشابه هاي حاوي گلوكز استفاده مي كنند ،

در انجام تست هاي حافظه موفق تر هستند ؛ به خصوص در زمينه به خاطر سپردن لغات ؛ موفقيت آن ها چشمگيرتراست .

عسل و دستگاه گوارش

رسول اكرم مي فرمايد : « اگر چيزي شفا هست در خوردن عسل است .»

عسل بي چون و چرا در به كار انداختن دستگاه گوارش بسيار نافع است و

تاثير سودمندي روي هضم غذا دارد و ملين مفيدي است

اگر مدام خورده شود باعث فعاليت طبيعي جهاز هاضمه مي گردد به همين علت است

كه آن را از قديم دوست معده نام نهاده اند .

عسل و دستگاه گوارش

مشاهدات باليني نشان داده اند در صورتي كه عسل با ساير غذاها خورده شود باعث كاهش اسيدهاي اضافي معده مي گردد

و همچنين مشخص شده است كه اگر موقع عكس برداري از معده از سولفات باريم و عسل استفاده شود

يكي 2 ساعت بيشتر از سولفات باريمي كه به تنهايي مصرف شود در معده مي ماند

و تصوير عضو نيز روي فيلم واضح تر نمايان مي گردد .

عسل به عنوان دارو براي درمان امراض معده مانند : زخم معده ، ورم معده و روده موثر است .

به علت داشتن آهن و منگنز به هضم غذا كمك كرده و ترشح شيره معده را به حالت طبيعي برمي گرداند و دردهاي معده را از بين مي برد .

از طرفي داراي كنش دو جانبه مي باشد ، اول واكنش موضعي : كه مانند بهم آمدن زخم هاي خارجي موجب بهم آوردن زخم معده مي گردد ،

دوم كنش تقويت كننده دارد كه به طور يك جا روي بدن به ويژه روي دستگاه عصبي است .

كنش اخير آن قدر اهميت دارد كه امروز قبول كرده اند پيدايش زخم هاي معده و اثني عشر مربوط به عدم تعادل گيرندگي عصبي اين اندام هاست .

بدين ترتيب پزشكي آزمايشي و باليني امروز گواهي مي دهند كه عسل بهترين دارو براي درمان زخم هاي معده و اثني عشر است .

كاربرد عسل در درمان بيماري ها

عسل و بيماري قلبي

رسول اكرم فرموده اند : « بهترين نوشيدني ها عسل است كه به قلب نشاط مي بخشد

و سينه را گرم مي سازد و به قوه حافظه كمك مي كند » .

ثابت شده است كه عسل به علت داشتن گلوكز زياد كه سهل التجزيه و انرژي زاست

تاثير بسيار مهمي روي عضلات قلب در انواع مختلف بيماري هاي قلبي دارد .

از طرفي باعث تحريك و تقويت قلب و همچنين باعث گشاد شدن رگ ها شده و

جريان خون را در درون شريان هاي انشعابي افزايش مي دهد

از طرف ديگر سبب بهبود وضع فشار مايعات بدن شده و فشار خون را تنظيم و از سكته قلبي جلوگيري مي نمايد .

كاربرد عسل در درمان بيماري ها

بنا به گفته پروفسور گلومب اگر بيماران قلبي روزانه 50 الي 140 گرم عسل به مدت 2 ماه مصرف نمايند

در آنها بهبودي حاصل خواهد شد و تركيبات خونشان به حالت عادي بازگشته و

مقدار هموگلوبين خون افزايش مي يابد و ضربان قلب نيز متعادل مي گردد .

دكتر ج-ن توماس در مقاله اي مي گويد « در موارد ضعف قلب مشاهده شده است كه عسل مي تواند تاثير زيادي در بازگرداندن فعالت قلب و زنده نگهداشتن بيماران داشته باشد » .

قلب نوعي عضله است و مانند تمام عضلات ديگر به وسيله عسل برانگيخته شده و انرژي مورد نياز عضله خسته شده اش را تامين مي كند .

شيمرت از عسل براي تقويت قلب پس از انجام يك عمل جراحي سخت نام برده است

و آن را روي 26 بيمار مبتلا به آنژين دوپواترين تزريق كرده و دگرگوني و بهبودي حالت كلي آنها بسيار خشنودكننده بوده است .

خوردن عسل تپش قلب را تنظيم مي كند .

پايگاه اينترنتي بهداشت كشورمان به نقل از پژوهشگران نوشته است خوردن عسل يكي از بهترين راه هاي درمان تپش قلب است

و بهترين روش درماني آن خوردن يك ليوان آب ولرم و يك قاشق عسل و نصف ليمو ترش قبل از خوابيدن است .

خواص درماني عسل

تاريخچه

بقراط حكيم مي فرمايد :« بايد كاري كني كه غذاي تو ، تنها دارويس تو باشد و داروي تو غذاي مخصوص تو گردد . »

عسل قبل از اينكه يك غذاي مفيد باشد يك اكسير پر ارزشي است كه سال هاي سال به عنوان دارو و درمان مورد استفاده قرار گرفته است

و حاوي حدود 80 ماده مفيد باري انسان است .

خواص درماني عسل

در دنيا هيچ غذايي به اندازه عسل سرشار از مواد غذايي نبوده و به اندازه آن نيروي كهربايي و تشعشعات راديواكتيو ندارد .

تمام مايحتاج بدن را به طور طبيعي داشته و قندش براي هر سني مناسب مي باشد و سرشار از قيمتي ترين مواد حياتي است

كه بنا به گفته دانشمندان روسي تاثير بسزايي در رشد و حيات انساني داشته

و معتقدند كه عسل براي رشد تمام اعضاي بدن مفيد است .

اكثر عناصر جزئي و مواد معدني و ويتامين ها را داراست .

عناصر جزئي و مواد معدني و ويتامين هايي كه در گل پرورش يافته و در دامان خورشيد تربيت شده اند .

مواد زنده اي كه عسل همراه خود به بدن انسان مي برد سبب شده است

كه اين ماده غذايي رجحان زيادي به ساير مواد قندي پيدا نماييد .

دست نوشته هاي پيشين روس بسان فرهنگ واقعي پزشكي ملي دوره هاست .

در اين فرهنگ ، مطالب گوناگوني درباره قدرت درماني استثنايي عسل وجود دارد .

ده ها دارو در اين فرهنگ ذكر شده است كه عسل بخش مهم آنها را تشكيل مي دهد .

ارسطو فيلسوف بزرگ يوناني عقيده دارد عسل داراي خواص ويژه اي است كه اثر استثنايي روي تن آدمي دارد

و همچنين دموكريت فيلسوف مشهور يوناني كه بيش از صد سال عمر كرد با غذا عسل مي خورد.

وقتي از او سوال شد چگونه مي توان سلامتي را حفظ كرد در پاسخ گفت : عسل بخوريد و بدن خود را با روغن ماساژ دهيد .

مصرف عسل به عنوان دارو

عسلي كه به عنوان دارو مورد استفاده قرار مي گيرد بايد طبيعي و از نوع خالص بوده و به وسيله زنبور عسل از شهد گل ها تهيه شده باشد

و تقلبي و ساختگي نباشد كه در اين صورت از خواص عسل طبيعي برخوردار نخواهد بود .

افرادي كه عسل را به عنوان دارو مصرف مي كنند و يا همراه با گياهان دارويي ، غذا و غيره مورد استفاده قرار مي دهند

بايد توجه داشته باشند كه مقدار مصرف و ساعات جذب نقش مهمي را در درمان بيماري دارد .

از طرفي عسل كربوهيدراتي است كه خيلي زود حل و جذب مي گردد و

مصرف زياد آن موجب بالا رفتن قند خون شده و روي كارهاي طبيعي غده هاي لوزالمعده تاثير مي گذارد .

مصرف عسل به عنوان دارو

لذا قبل از خوردن عسل به عنوان دارو ، بيمار اول بايد بداند تا چه اندازه تحمل جذب كربوهيدرات را دارد ،

اين مقدار براي افراد متفاوت بوده و بيمار بايد ميزان عسل مصرفي را با ميزان جذب كربوهيدرات منطبق سازد .

از نظر دارويي بهتر است عسل به صورت محلول درآيد .

آزمايشات نشان داده است كه مقدار مصرف روزانه عسل به عنوان دارو در اشخاص به شرح زير است :

الف : بزرگسالان : 100 الي 200 گرم در 24 ساعت . صبح 30 تا 60 گرم ،بعداز ظهر 40 تا 80 گرم ، شب 30 تا 60 گرم .

ب : خردسالان : 30 گرم يعني سه قاشق چاي خوري در روز .(صبح ، ظهر ، شب )

توضيح : وزن تقريبي يك قاشق چاي خوري عسل 10 گرم مرباخوري 20 گرم و غذاخوري 40 گرم است .

بيشترين ميزان مصرف عسل در روز 60 تا 100 گرم است .

در فعاليت هاي سخت فيزيكي ميزان مصرف به 1/5 گرم و حداكثر 2 گرم به ازاي هر كيلو وزن بدن مجاز است .

ميزان مصرف روزانه براي بچه ها 1/5 گرم به ازاي هر كيلو وزن بدن است .

ميزان مصرف روزانه بايد 2 تا 3 بار در طول روز تقسيم شود .

خواص ضد قارچ عسل

در تحقيقات و آزمايشاتي كه روي عسل انجام گرفته ثابت شده است كه عسل به علت داشتن خاصيت ضدقارچي هيچگاه فاسد نمي شود

و از پاكيزه ترين ماده غذايي است كه هميشه مي توان به سلامتي آن اطمينان داشت .

فاسد نشدن عسل به دليل آن است كه زنبور عسل به آن يك ماده ضد عفوني كننده طبيعي مي افزايد

كه ضرر وزيان مواد ضدعفوني كننده شيميايي را ندارد و آن را اسيد فرميك مي نامند .

بنابراين از عجايب ذاتي عسل است كه هيچگاه فاسد نمي شود و با وجود شيريني زياد در صورت خوب نگهداري كردن ترش نشده ،

كپك نمي زند و تغيير ماهيت نمي دهد .

خواص ضد قارچ عسل

به دليل پيچيدگي ساختمان عسل و تنوع تركيبات معدني و ساير اجزا آن مي توان استنباط كرد كه چرا هيچ كس نتوانسته است

به طور مصنوعي عسلي بسازد كه محتوي تمام مواد شناخته شده آن باشد و بتواند

براي چند سال فساد ناپذير بوده و خواص خود را حفظ نمايد .

اما خداوند متعال اين كار را به زنبور عسل واگذار كرده و زنبور عسل با موفقيت از عهده آن برآمده و در قرآن كريم هم به نيكي از او ياد شده است .

خواص ضد عفوني عسل

عسل باعث ضد عفوني زخم ها مي شود و ميكروب ها را مي كشد و مانع از عفونت مجدد آن مي گردد .

با يك آزمايش ساده مي توانيد يك ظرف عسل و يك ظرف شربت قند را كنار هم بگذاريد

پس از گذشت مدتي خواهيد ديد كه پشه و مگس روي ظرف شربت جمع شده

ولي جرات نزديك شدن به ظرف عسل را نداشته و ندارند .

انسان مي تواند از خاصيت ضدعفوني عسل براي زخم ها ( مخصوصا دهان )

و عفونت ها و غرغره با آن جهت اورام گلو استفاده نمايد .

تاريخچه خواص ضد ميكروبي عسل

ساكت در دانشكده كشاورزي كلورادو ، درباره امكان انتقال بيماري هاي گوارشي به وسيله عسل در سال 1919 مطالعاتي انجام داده است .

وي 10 نوع جرم ميكروبي را وارد عسل نمود كه عامل تيفوئيد و اسهال هاي ميكروبي بودند .

ساكت متوجه شد در عسل هاي رقيق نشده ميكروب ها در عرض 2 روز از بين مي روند .

همان ميكروب ها در عسل رقيق شده به نحوي كه 60 درصد ماده قندي داشته باشد در عرض يك روز از بين خواهند رفت .

در محلول هاي رقيق ميكروب ها به كندي تلف مي شوند و بلاخره در محلول هايي كه فقط ده درصد عسل دارند

اجزاي ميكروبي در عرض چند روز تلف خواهند شد .

ساكت جهت بيان عدم رشد ميكروب ها در محيط عسل به خصوص در عسل رقيق شده

به پديده خاصيت فيزيكي دانه هاي شكر متوسل شد .

مطالعات بعدي نشان داد كه عسل داراي مقدار كمي آب است و فشار اسمزي آن فوق العاده زياد است .

در چنين شرايطي عسل آب درون باكتري را جذب مي كند و سبب مي شود كه باكتري نتواند

زندگي عادي خود را ادامه دهد و رشد و تكثير يابد .

بنابراين در محيط عسل بعضي از باكتري ها از بين مي روند و برخي قدرت تكثير خود را از دست مي دهند .

زيرا عسل داراي يك خاصيت باكتريواستاتيك مانند بعضي آنتي بيوتيك ها مي باشد .

در سال 1937 متخصصين آلماني بعد از مطالعات زياد به اين پديده عمل جلوگيري كننده اينهيبين نام نهادند .

تاريخچه خواص ضد ميكروبي عسل

عسل محيطي مناسب براي رشد ميكروب ها نيست .

دليل آن وجود عناصر پتاسيم در عسل است كه باعث جذب آن ميكروب مي شود ،

ماده اي كه براي حيات ميكروب ها لازم است .

از اثرات ضد ميكروبي عسل به طور گسترده در درمان زخم هاي عفوني ، زخم هاي پوستي ، عوارض سوختگي و غيره استفاده مي شود .