عسل و كبد
عسل براي درمان بيماري هاي كبد نيز مفيد بوده و اثر آن به علت تركيبات شيميايي و بيولوژي آن است .
ثابت شده است كه عسل علاوه بر اينكه خوراك سلول هاي انساج است بر ذخاير گليكوژن مي افزايد
و عمل سوخت و ساز نسوج را تشديد مي كند .
با در نظر گرفتن اين حقيقت كه كبد سموم باكتري ها را خنثي مي كند
و گليكوژن عامل اصلي مبارزه با سموم باكتري هاست مي توان به اهميت عسل در افزودن قدرت كبد در مبارزه با ميكروب ها پي برد .
به همين سبب است در درمان هاي باليني از عسل كه حاوي مقدار قابل توجهي گلوكز است
به روش تزريق وريدي در بدن انسان استفاده مي كنند .
شرمن بيماران گوناگوني را كه دچار نارسايي كبدي بوده اند با تزريق عسل درمان كرده و يك بيمار يرقاني را بهبود كامل بخشيده است
و يك مورد خونريزي كبدي و افزايش وزن در بيماران مربوطه ديده است .
عسل و كبد
در سال 1965 دكتر دان والتر استامبوليو پزشك بيماري هاي عفوني بيمارستان بخارست و
همكاران بر اساس مشاهدات باليني خود گزارشي در مورد اثر ،
عسل ، گرده گل و ژله رويال در رژيم غذايي بيماراني كه از بيماري هاي گوناگون كبدي رنج مي برند ارائه دادند .
به عقيده آنها عسل به ويژه آميخته با گرده گل و ژله رويال ،
وسيله درماني سودمندي در درمان بيماري هاي گوناگون كبدي است .
آنها به بيماراني كه پس از بهبود يافتن از بيمارستان مرخص مي شوند توصيه مي كنند كه هر روز صبحانه حدود 50 گرم عسل ،
يك قاشق قهوه خوري ژله رويال و بعد از ظهر يك قاشق چاي خوري عسل با مقدار برابر گرده ميل نمايند .
برچسب: ،