تاريخچه خواص ضد ميكروبي عسل
ساكت در دانشكده كشاورزي كلورادو ، درباره امكان انتقال بيماري هاي گوارشي به وسيله عسل در سال 1919 مطالعاتي انجام داده است .
وي 10 نوع جرم ميكروبي را وارد عسل نمود كه عامل تيفوئيد و اسهال هاي ميكروبي بودند .
ساكت متوجه شد در عسل هاي رقيق نشده ميكروب ها در عرض 2 روز از بين مي روند .
همان ميكروب ها در عسل رقيق شده به نحوي كه 60 درصد ماده قندي داشته باشد در عرض يك روز از بين خواهند رفت .
در محلول هاي رقيق ميكروب ها به كندي تلف مي شوند و بلاخره در محلول هايي كه فقط ده درصد عسل دارند
اجزاي ميكروبي در عرض چند روز تلف خواهند شد .
ساكت جهت بيان عدم رشد ميكروب ها در محيط عسل به خصوص در عسل رقيق شده
به پديده خاصيت فيزيكي دانه هاي شكر متوسل شد .
مطالعات بعدي نشان داد كه عسل داراي مقدار كمي آب است و فشار اسمزي آن فوق العاده زياد است .
در چنين شرايطي عسل آب درون باكتري را جذب مي كند و سبب مي شود كه باكتري نتواند
زندگي عادي خود را ادامه دهد و رشد و تكثير يابد .
بنابراين در محيط عسل بعضي از باكتري ها از بين مي روند و برخي قدرت تكثير خود را از دست مي دهند .
زيرا عسل داراي يك خاصيت باكتريواستاتيك مانند بعضي آنتي بيوتيك ها مي باشد .
در سال 1937 متخصصين آلماني بعد از مطالعات زياد به اين پديده عمل جلوگيري كننده اينهيبين نام نهادند .
تاريخچه خواص ضد ميكروبي عسل
عسل محيطي مناسب براي رشد ميكروب ها نيست .
دليل آن وجود عناصر پتاسيم در عسل است كه باعث جذب آن ميكروب مي شود ،
ماده اي كه براي حيات ميكروب ها لازم است .
از اثرات ضد ميكروبي عسل به طور گسترده در درمان زخم هاي عفوني ، زخم هاي پوستي ، عوارض سوختگي و غيره استفاده مي شود .
برچسب: ،