عسل جوان

عسل و چشم

ابوعلي سينا مي گويد :« عسل ديد چشم را زياد مي كند .»

در مصر قديم عسل به عنوان يكي از بهترين داروهاي موثر در درمان چشم مورد توجه بود .

در پاپيروسي كه به وسيله ابرس خوانده شده است دستور تهيه مرهمي بر پايه عسل و روش كاربرد آن با كلمات زير به رنگ قرمز همراه است

( آسوده خاطر باشيد زيرا اين دارو حقيقتا بسيار خوب است ) .

هاؤسر دانشمند آمريكايي در سال 1846 ميلادي به جهانيان اعلام نمود

كه عسل عامل شفا دهنده اي در سوختگي هاي مخصوص چشم است .

همچنين گوئيكس دانشمند روسي در سال 1898 طي مقاله اي اعلام كرد كه عسل داروي بسيار موثري براي آماس و التهاب چشم مي باشد .

در كنگره چشم پزشكي سنگاپور هم يكي از دانشمندان مصري عسل را موفق تر از دارو هاي شيميايي دانست .

مصرف عسل در درمان بيماري هاي ناشي از كمبود ويتامين هاي « آ » و « ب » و درمان شب كوري موثر است .

ابن سينا سودمند بودن عسل با آب پياز ، شبدر ، مرغ(بيدگياه) را براي درمان بيماري هاي چشم توصيه مي كند .

عسل و چشم

در سوخومي ( قفقاز ) آ.ميخائيلوف براي درمان ورم پلك ، ورم ملتحمه ،

زخم هاي قرنيه و ساير بيماري هاي چشم ضمادي بر پايه عسل اوكاليپتوس به كار برده است .

در بخش چشم پزشكي بيمارستان محلي اودسا ، زخم هاي گوناگون قرنيه را با پماد هايي بر پايه عسل معالجه كرده اند .

در آغاز كار با افزودن عسل به مرهمي كه داراي 30 درصد سولفيدين بود ، اكتفا شد .

با اين روش جراحات مقاوم قرنيه با به هم آمدن زخم به خوبي درمان شدند .

بيماراني كه دچار ورم قرنيه حاد بودند با مصرف قطره چشم 30 % سولفاميد سديم ، پماد وازلين و سولفيدين نتيجه نگرفتند ،

مگر پس از استعمال پماد عسل و سولفيدين .

در آينده نزديك علم پزشكي متوجه خواهد شد كه عسل خود داراي خواص درماني عالي در درمان بيماري هاي چشم است .