عسل مصنوعي
به مواد و تركيباتي شبيه عسل اطلاق مي شود كه بدون دخالت زنبور ساخته مي شود
و معمولا از قند نيشكر و ميوه هاي شيرين مانند :
خربزه ، هندوانه ، كدوي تنبل و خرما در ساختن چنين عسل هايي استفاده مي كنند.
هر چند به عنوان عسل از آنها نام برده مي شود اما اين مواد ، عسل نيستند
بلكه از تغليظ آبميوه ها به طزيق مصنوعي و صنعتي به دست مي آيند .
اين روش در ايران متداول نيست ولي در بعضي از كشور هاي خارجي مرسوم است .
در ايسران هم در سال هاي اخير طرح تحقيقاتي توليد عسل از خرما توسط محققين كشورمان آغاز شده كه جا دارد
جهت روشن شدن مطلب به خلاصه اي از اين طرح تحقيقاتي اشاره شود .
عسل مصنوعي
عسل خرما براي نخستين بار در كشورمان در سال 1370 توسط موسسه تحقيقاتي مهندسي زراعي وزارت جهاد كشاورزي از
خرماهاي ضايعاتي درجه 3 و 4 توليد و به مردم عرضه شد .
اين عسل عصاره تغليظ شده خرما مي باشد كه از طريق عمليات فيزيكي از نظر رنگ و عطر و مزه مورد پروسس قرار گرفته
و تمام موارد ناشناخته شده آن در مقياس آزمايشگاهي شناخته شده است
و تا سرحد امكان به شرايط فيزيكي و شيميايي عسل حاصله از زنبور عسل برسد .
توليد عسل خرما كه در اين تحقيق دنبال شده بود عصاره خرما مي باشد
كه به وسيله استخراج و جداسازي جامد – مايع به وسيله فيلتراسيون بي رنگ و بي عطر و تا حدي خوش طعم مي شود
و سپس در شرايط خاصي از درجه حرارت و فشار به نحوي كه دوباره شكل ظاهري نامناسبي به خود نگيرد به حدي تغليظ شده است
كه آب موجود در آن پايين تر از حداقل لازم براي رشد باكتري ها قرار بگيرد .
اين عسل كه خصوصيات فيزيكي و شيميايي بسيار نزديكي با عسل طبيعي كندو دارد ، از هر نوع خرما و از هر درجه اي قابل بازيافت است .
برچسب: ،