عسل جوان

جمع آوري زهر زنبور بخش دوم

اولين روش جمع آوري زنبور در مقياس زياد ماركوويك ومولنار از چك اسلواكي در سال 1954 اجرا شد .

آنها از شوك الكتريكي براي نيش زدن زنبورها استفاده مي كردند .

قاب جمع آوري شامل يك رشته سيم و يك غشاء لاستيكي در زير آن بود .

زنبورها توسط شوك الكتريكي تحريك مي شدند و بداخل غشاء نيش مي زدند .

تيغه نيش ها در موقع تلاش زنبورها براي خروج نيش شان در غشاء باقي مي ماند زنبورها بعد از دست دادن نيش هايشان از بين مي رفتند .

اين فرايند نياز به برداشتن نيش ها از صفحه لاستيكي نيز داشت .

به علت از بين رفتن زنبورها اين روش جمع آوري اقتصادي نبود .

در حال حاضر تكنولوژي جمع آوري زهر زنبور همچنان بر اساس روش ايجاد شوك الكتريكي است كه بطوري گسترده در كشورهاي اروپايي و شمال امريكا بكار مي رود .

با اين تفاوت كه در اين روش زنبورها بر روي يك صفحه ي شيشه اي بجاي غشاي لاستيكي نيش مي زنند علاوه بر اينكه نيش شان را نيز از دست نمي دهند .

جمع آوري زهر زنبور بخش دوم

قاب هاي جمع آوري كننده زهر زنبور در جلوي كندو و در مجاورت دريچه ورودي روي زمين قرار مي گيرند .

پالس هاي الكتريكي از يك تبديل كننده و مقسم به سيم ها منتقل مي شوند .

زنبورهايي كه قصد ورود به كندو را دارند با سيم ها تماس پيدا كرده و شوك الكتريكي دريافت مي كنند و سپس بر روي صفحه شيشه اي نيش مي زنند .

مواد معطر تبخير شده از زهر باعث اعلام خطر و تحريك ديگر زنبورها به نيش زدن مي شود .

بر اساس تعداد كلني موجود در زنبورستان جمع آوري زهر از 10 تا 40 كلني در آن واحد امكان پذير است .

مدت جمع آوري زهر از 10 تا 30 دقيقه طول مي كشد .