تاريخچه پرورش ملكه در ايران
تكنيك پرورش ملكه تا قبل از انقلاب اسلامي و حتي تا پيش از دهه 1360 در ميان زنبورداران
ايران رايج نبوده و آنان با روش هاي جديد پرورش ملكه آشنايي چنداني نداشتند .
در آن زمان بخشي از ملكه هاي مورد نياز از خارج كشور وارد مي شد و احتمالا بعضي
زنبورداران با روش هاي ابتدايي و پرهزينه ، تعداد محدودي ملكه توليد مي كردند.
با توجه به اهميت پرورش ملكه براي زنبورداران ، پس از انقلاب اسلامي و طي دهه شصت ،
تلاش هاي وزارت جهاد سازندگي ، وزارت كشاورزي و استادان دانشگاه ها در جهت توسعه تكنيك پرورش ملكه در ميان زنبورداران ، باعث رشد و شكوفايي اين صنعت گرديد ، زيرا با توسعه تكنيك پرورش ملكه و حمايت وزارت جهاد سازندگي از بخش خصوصي و نيز گسترش اين فن از سوي ايستگاه هاي پرورش ملكه ، شمار كلني هاي كشور به ميزان صد در صد افزايش يافت و از لحاظ كيفي نيز به وضعيتي برتر نسبت به گذشته دست پيدا كرد ؛
به طوري كه ميانگين توليد كلني هاي ايران كه كمتر از ده كيلوگرم در هر كلني بود به دوازده كيلوگرم افزايش يافت .
تاريخچه پرورش ملكه در ايران
طي اين دهه ، ايستگاه هاي پرورش ملكه دولتي با هدف هاي حفظ و حراست از منابع
ژنتيكي زنبورعسل بومي ايران و تهيه مقدمات لازم براي اصلاح نژاد زنبورعسل ايراني ، توسعه و ترويج تكنيك پرورش ملكه در ميان كارشناسان ، تكنسين ها ، زنبورداران و نهاياتا افزايش
كيفيت توليدات صنعت زنبورداري در نه منطقه نجف آباد ، خوي ، لنگرود ، گرگان ، اراك ، نيشابور ، شيراز ، دزفول و جيرفت احداث شدند .
دراين مدت بعضي از اين ايستگاه ها از عملكردي قابل قبول برخوردار بودند و در بعضي
ايستگاه ها نيز دستيابي به هدف هاي تعيين شده به طور كامل صورت نگرفت .
ولي در مجموع ، اين حركت در توسعه صنعت زنبورداري در زمان يادشده تاثيري بسزا داشت .
برچسب: ،