عسل جوان

تبديل شهد به عسل

منشاء شهد و عسلك شيره نباتي گياهان بوده كه داراي انواع قندها  و ساير تركيبات شيميايي مي باشد .

مقادير زير نسبت هاي قند و آب را در شيره نباتي ،شهد و عسل نشان مي دهد.

ميزان قند شيره نباتي 5 تا 20 درصد ،شهد 10 تا 58 درصد و عسل بيشتر از 80 درصد است.

زنبوران هنگام پرواز بار هاي شهد و گرده را تغليظ نكرده و فقط مقداري آب به وسيله ترشح غدد (بزاق ) به آن ها مي افزايند

و بعد از ذخيره در كندو در اطراف وبالاي محل پرورش نوزادان در درجه حرارت حدود 35 درجه سانتي گراد توسط زنبور هاي پرستاري كه همواره در كندو به سر مي برند عسل توليد مي شود .

تبديل شهد به عسل

به طور خلاصه مراحل تبديل شهد يا عسلك به عسل عباتند از تبخير فعال و غير فعال آب ،

افزودن بزاق زنبور عسل شامل اينورتاز ، دياستاز ، گلوكز اكسيداز ، پرولين و استيل كولين كه داراي شرح مفصلي است.

زنبور ها به شهد ، آنزيمي به نام اينورتاز ، ساكاراز مي افزايند كه باعث تغييرات شيميايي مهمي شده و در نتيجه قند بيشتري نسبت به شهد بدون آنزيم توليد مي كنند.

چرا زنبور قند ها را تغيير شكل مي دهد ؟

كرين در سال 1980 علت تغيير شكل قند ها را چنين بيان كرده است.

در دماي كندو قابليت حل شدن گلوكز در محلول فروكتوز افزايش مي يابد ،

در اين شرايط يك گرم آب مي تواند علاوه بر فروكتوز ، 1/25 گرم گلوكز را نيز در خود نگه دارد

ولي در دماهاي بالاتر و يا پايين تر قابليت حل شدن گلوكز زياد نيست .

قند ساكارز نيز قابليت حل بالا ندارد .

زنبورها در دماي كندو با تبديل ساكارز به گلوكز و فروكتوز قادرند محلولي از قند ها با غلظت بالا،كاملا اشباع با 18درصد آب توليد كنند

ولي در خارج از كندو اين توانايي را ندارند اين عمل براي زنبوران دو خاصيت دارد :

1-ذخيره  عسل آنها به وسيله تخمير فاسد نمي شود.

2-غذاي آن ها به صورت عسل كم حجم تر و پرانرژي تر ذخيره مي شود .